Όχι που δε θα έγραφα γι' αυτό. Απλά τώρα μπορώ να πω όλους τους λόγους για τους οποίους απεχθάνομαι τη λέξη ''βαριέμαι''. Κάτσε αναπαυτικά λοιπόν, το ντελίριο αρχίζει.
Αρχικά είναι βλασφημία. Τι ακριβώς δε καταλαβαίνεις? Γίνεται να κάθεσαι με το παρεάκι για καφέ και εσύ να βαριέσαι? Θα προτιμούσες να σκάβεις ή να στέκεσαι όρθιος ή να σε βιάζει για ένα μήνα μια ποδοσφαιρική ομάδα μαύρων? Είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή που θα βρεθείς σε μια κατάσταση από την οποία θα είναι αδύνατο να ξεφύγεις, θα σκεφτείς ''Ρε ψηλέ τι καλά που ήταν τότε που απλά καθόμουν και κοιτούσα το ταβάνι''. Και στην τελική δε με αρέσει αυτή η λέξη, είναι κακόγουστη και σιχαμένη. Και τώρα θα αραδιάσω και τη φράση που έχεις ακούσει 78.927.654 φορές αλλά ούτε μια δεν έκατσες να σκεφτείς την πραγματική σημασία της. Ο χρόνος δε γυρνάει πίσω ζουζούνι! Βασικά εγώ μπορώ να το κάνω αλλά δε παίζει να σε πω τον τρόπο, γιατί δε θα έχει κανένα νόημα αυτό που γράφω και μετά θα δω μέχρι και τη Mary Poppins να γράφει στο status στο facebook ''ti varemara kai simeraaaaaaa ;-) xixi'' και μετά δε θα με συμπαθώ και πολύ. Οπότε να αγαπάς και να απολαμβάνεις κάθε στιγμή από αυτές που ζεις γιατί ο χρόνος περνάει εφιαλτικά γρήγορα, και μια μέρα των ημερών θα ξυπνήσεις σαφρακιασμένος/η και σαν ανάποδο γαμώτο και θα φωνάξεις MY SANDWICH?? (ντάξει δε κολλάει αλλά εμένα μου αρέσει) . Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλον κανένα, μεθύστε με τ' αθάνατο κρασί του '21. Τα λέμε αρρώστιες