Τι έχεις όταν είσαι στα χαμένα πολύ παραπάνω από το συνηθισμένο, όταν οι άλλοι πρέπει να σε ρωτήσουν 789.453 φορές το ίδιο πράγμα γιατί τις προηγούμενες σκεφτόσουν τις πιθανότητες που έχεις να βρεις στο δρόμο ένα λαχείο που κερδίζει 16 δις, η ακούς το καθηγητή να παραδίδει από το υπερπέραν? Σύμφωνα με την Ηλιάνα έχεις ανάδρομο Ερμή. Δε ξέρω τι σημαίνει αυτό (ας με εξηγήσει κάποιος) αλλά με έρχεται στο μυαλό αυτή η σκηνή. Παρ' όλα αυτά, τείνω να το πιστέψω γιατί δεν είμαι μόνο εγώ αποπροσανατολισμένη σε σημείο που άμα ήμουν περιστέρι και βασιζόμουν σε αυτό το ένστικτο θα είχα χαθεί κάπου στον Παναμά. Και άλλοι πολλοί είναι στα πρόθυρα του να κάθονται σαν υπνωτισμένοι με το γνωστό μισάνοιχτο στόμα, μάτια που κοιτάνε σε διαφορετικές κατευθύνσεις κλπ. Και όσο υπέροχο εξακολουθεί να είναι αυτό το είσαι-ότι-να-ναι-φοβάμαι, θα ήθελα κάποιος που ξέρει να πει τι γίνεται. Μας ψεκάζουν με κάτι? Μήπως ρίχνουν τίποτα στο φαγητό της λέσχης? Μήπως πρέπει να κόψουμε το ρεύμα για να μη μπαίνουμε στο facebook? Όχι τίποτε άλλο, αλλά πλέον μας απασχολούν πράγματα για πρώτη φορά όπως '' η λέξη τσίπα (δεν έχεις καθόλου τσίπα) έχει και καμιά άλλη έννοια? '' ή " γιατί το επίθετο Παπαδόπουλος είναι το πιο διαδεδομένο στη χώρα μας και παρ' όλα αυτά εκείνοι που το κουβαλάνε δεν είναι συγγενείς ούτε στο ελάχιστο? " ή "πόσο άρρωστος παίζει να ήταν αυτός που σκέφτηκε να χρησιμοποιεί τη φράση τι σου κάνω μάνα μου τη μοναδική στιγμή που το τελευταίο άτομο που πρέπει να σκεφτείς είναι η μαμά σου? " .Εμπρός λοιπόν, αποκήρυξε τον ανάδρομο Ερμή γιατί δε μας βλέπω καλά. Τα λέμε βρε αρρώστιες