Ήταν ο αγαπημένος καναπές, αυτός που σε χαλάρωνε...Κρίμα που την τελευταία εβδομάδα ένα ανδρείκελο που ανασαίνει, με μαύρους κύκλους σε μέγεθος υδρογείου κι εξαιρετικά περιορισμένο λεξιλόγιο("Α ρε Σούλα...")κάνει κατάληψη πάνω του.Είναι ο κολλητός σου και μόλις χώρισε.Δήλιον πρόβλημα..
  Τον παρατηρείς- θυμίζει ξεπεσμένο Βούδα: η ακινησία είναι το μεγάλο του προσόν.Ασχολείται και πάλι με το αγαπημένο του χόμπι της ταβανοσκόπησης, τη στιγμή που τα μπουκάλια στα πόδια του, αν μπουν στην ευθεία, συνδέουν τη Θεσσαλονίκη με την Κρήτη.
"Αχ...Σούλα...", θρηνεί.Κλείνεις τα μάτια και ονειρεύεσαι να κραδαίνεις ένα φτυάρι σε μέγεθος νεκροφόρας και να ετοιμάζεσαι να του το κατεβάσεις με δύναμη στα μούτρα.Και μετά...
  Η επίμονη αναφορά του ονόματος της πρώην του, σ' επαναφέρει στην πραγματικότητα.Τρίβεις απηυδισμένος το πρόσωπό σου, καταριέσαι τα σπερματοζωάρια του πατέρα του φίλου σου, που αντί να είναι αδύναμα και αργά, κατάφεραν να τεκνοποιήσουν, και τον πλησιάζεις.
  Είκοσι δευτερόλεπτα αργότερα, αντιδρά."Κολλητέ..." κλαψουρίζει, "Μόνο εσύ με καταλαβαίνεις".Αρχίζεις να αποκτάς τικ στα μάτια, αλλά υπομένεις στωικά τη δοκιμασία, ευελπιστώντας όταν τελειώσει όλο αυτό να έχει ρεζερβέ θέση στον παράδεισο.
"Θέλω να πεθάνω...", σου ανακοινώνει στο ίδιο μεμψίφοιρο ύφος."Κώνειο", κραυγάζεις ενθουσιασμένος ."Εγγυημένα αποτελέσματα", συνεχίζεις.¨Τι?", αναρωτιέται."Αν δεν πιστεύεις ρώτα τον Σωκράτη...",προτάσεις το επιχείρημά σου. 
   Ουδεμία βελτίωση, παρά η συνέχεια του παραληρηματικού του μονόλογου:"Ήταν η καλύτερη όλων η Σούλα μου!Ποτέ δε μου δημιούργησε πρόβλημα, ήταν σέξι, έξυπνη...".Τον διακόπτεις θυμίζοντάς του πως δεν τον άφηνε να βγει από το σπίτι αν δεν προηγούνταν εμφύλιος και ότι δεν γνώριζε την προπαίδεια πάνω από το 2."Είχε όμως τις χάρες όλες...Ήξερε να με φτιάχνει..."-"Κεφτέδες?" ειρωνεύεσαι.Τίποτα..
  Επικρατεί ησυχία.Την απλαμβάνεις, αλλά όταν αρχίζει να μιμείται τις κινήσεις του εκκρεμούς, σε ζώνουν τα μαύρα φίδια."Τη σκύλα!", εκρήγνυται."5 χρόνια σχέσης και με χώρισε γιατί, λέει, δεν κάναμε καινούρια πράγματα.Τι ήθελε δηλαδή?Να κυνηγάμε ηλεκτροφόρα ζέλια στον Αμαζόνιο για να είναι ικανοποιημένη?"Αναθαρρείς."Πες τα ρε!", τον προτρέπεις."Δεν έκανε αυτή για σένα!Νομίζεις τυχαίο είναι ότι το Σούλα ομοιοκαταληκτεί με το τσούλα?" "Τη θέλω σαν τρελός", σου ανακοινώνει ξερά.Αποθαρρύνεσαι.
  Ύστερα τον σηκώνεις, τον πλένεις και τον οδηγείς στο σπίτι της πρώην, που εύχεσαι οσονούπω να ξαναγίνει νυν.Χτυπάς το κουδούνι και τρέχεις.Όταν η πόρτα ανοίγει και τη βλέπεις διαπιστώνεις ότι ποτέ δτη ζωή σου δεν έχεις προσευχηθεί δυνατότερα!Αμήν..